Liðast upp gufa
úr heiðum.
Logn í seyðandi húsi
maður með smára band.
Frelsi skýja sem fljúga
ljósbrá við himins brú,
svali andvarans ljúfi,
strýkst við hárið þitt

Það er ekkert fínna en náttúran
sem lifir við júní kvöld.
Það er birtan og æðruleysi
er hrífur mig með þér.
Það eru fjöllin skýin og hafið
og hugurinn svo hlýr.


sólin sest til viðar eitt
augnablik í kvöld,
svo rís hún strax úr hafi
og líf mitt vex við þitt.
Ekkert er fegurra
en bros og augun blíð
vakandi nóttina alla
í vorsins gróandi tíð.