Í rúminu
söng hann
um ljósbláan
fugl.
Geturðu ekki
betur en þetta
í kvöld.
Gítarinn tók
hann
spilaði og
söng.
Um ljósbláa
fuglinn með
rauð augu
og blístrandi
hljóð.

Gerðu nú betur
rúmgestur minn.
Tólfstrengja gítar
hann tók
spilaði hljómfagurt
ljóð,
um ljósbláafuglinn
með rauð augu
og kló,
blístraði
lævirkjans söng,
lagðist í rúmið
fangaði mig
og hló.

Sólrún hún settist,
gamli maðurinn
með gítarinn
dó,
glaður í ró.