Du säger som alla andra,
att jag är hård som sten,
att jag inte släpper in dig.
Jag bygger murar omkring mig.
men det du inte ser är min gråt,
den kommer bara fram när jag är ensam.
Även du tror att du har svaren,
som alla andra har trott
men jag svarar dig på samma sätt som till de andra.
Du vet inget,
har inte en aning.
Du tror att jag är rädd att bli sårad.
Jag är van att klara mig själv.
Du tror att jag är rädd att bli lämnad.
Jag är van att klara mig själv.
Vad är det då vara jag är rädd för?
jo om du vill lyssna på mig.
Jag är rädd att bli van vid att ha dig här.
Jag är rädd att räkna med att du finns tillhands.
Jag är rädd att bli beroende av dig
så att jag aldrig mera klarar mig själv..
Klandra mig inte! snälla
Jag är bara van att klara mig själv.