Gullin þrá
á von að sjá
í lofinu,
frá djúpbláum augum
sem svífa
fagur tær.
Áir
við gulan stól
er var dökkur,
þar situr dimmalimm
og bíður.
Regnbogans brú
með barna trú,
opnar nú augun,
já það er þrá,
kyrrlát von.
Brosir við morgundeginum
vitandi að sólin kemur
alltaf upp að morgni.
Björtum sumarmorgni.
Sólstafir umvefja
morgunfrúna.