du böjer dig backar slät utåt kokar inuti du vill bli omtyckt men framgång skrämmer dig varje gång ridån går upp ställer sig demonerna upp och skrattar ut dig knuffar ner dig i diket ångest du försöker låta bli att se dem men skratten gör hål i dig blickarna bränner dig orden river din hud till strimlor slät utåt kokar inuti går hem med fickan full av knutna nävar blödande kropp du böjer dig omtyckt hamnar alltid i dyngan