Rafaugu, rúðan opnast upp á gátt
fyrir þér,
sálin svífur inn
speglar sig við kertaljós,
sest svo að í ljómandi rós
sem ilmar lifandi,
upp að lofti,
smýgur niður veggi
um gólfið, fyllir rúmið,
anda kærum unaði.
Morgunbirtan vekur