Ljúfust er röddin
þegar máninn er hálfur
minkandi blár
og röðull hækkar.


Ljósið líður lýsir mér
um þrönga stíga,
sérðu hér.
Séhver dagur virðist grár
birtir þá björt á brá
glóðin heilsu heldur þrá.


Ljóminn af ljóðum þínum
lífgar myrka daga
á slóðunum mínum
eldur og ís
milli laga
mildast af sjörnunum þínum.

gufa.