Likt ett osynligt nät är
Kärlekens smekningar
De bortglömda kyssarna
En obotlig längta
En distinkt länk
En föraning om smaken
Ambrosia
Vi kanske förlorade vad vi
aldrig gav . . .
Vad om vi vände tillbaka tiden
Vad om vi kämpade för att läka
läkta, stängda sår till slut blev vi
som öppna sår!
Tillåt ännu en tår att falla ner
Känn dina fördolda hjärtslag
Det medvetna förbiseendet – lönsamt-
Inuti Etna på Sicilien, smälter den gyllene
tronen och spiran . . .
men harmonins halsband förblir gåvan
av det objektiva omdömet, vad som frälser
den mänskliga naturen.
En gång i tiden fick jag behålla solen i min
famn men den brände mig, jag fångade månen
men den övergav mig, jag fångade en stjärna men
den föll ner. . . nu lever jag i tomheten, utan hopp;
jag försöker och säger till mig själv, tålamod och även
denna stormskepnad ska passera förbi
Ο δραπέτης των ονείρων
Σαν ένα αόρατο δίχτυ
Της αγάπης τα χάδια
τα ξεχασμένα φιλιά
Ένας αγιάτρευτος καημός
Ένας ξεχωριστός δεσμός
η γεύση της αμβροσίας
Ίσως χάσαμε αυτό
που δεν δώσαμε ποτέ
τι κι αν γυρίσαμε πίσω τον χρόνο
τι κι αν παλέψαμε για να γιατρέψουμε
τις κλειστές πληγές στο τέλος γίναμε
ανοιχτές πληγές.
Ρίξε ένα δάκρυ ακόμα
Νιώσε το κρυφό σου χτυποκάρδι
Η αντιληπτή αμέλεια – προσοδοφόρα -
Στην Αίτνα της Σικελίας ο χρυσός θρόνος
και το χρυσό σκήπτρο λιώνει
Μα το περιδέραιο της αρμονίας παραμένει
το δώρο της αντικειμενικής κρίσης, ο σωτήρας
της ανθρώπινης φύσης.
Κάποτε μου έδωσαν να κρατήσω τον ήλιο
αλλά με έκαψε, έπιασα το φεγγάρι με εγκατέλειψε
έπιασα ένα άστρο μα μου έπεσε και τώρα ζω στο
κ&epsi
Nästa text
Föregående
